“ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಂತ. ಚಿಂತೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದ. ಅವಮಾನದ್ದು ಅನ್ನಿಸುವಂಥ ವಿಚಿತ್ರವಾದ, ಅರ್ಥವಿರದ ಅರ್ಧ ನಗು ತುಟಿಗಳ ಮೇಲೆ ಸುಳಿದಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಕೊನೆಗೆ ಹ್ಯಾಟು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ನಿಶ್ಶಬ್ದವಾಗಿ ರೂಮಿನಿಂದಾಚೆ ಬಂದ. ಚಿಂತೆಗಳು ಒಂದರೊಳಗೊಂದು ಕಲೆಸಿಹೋಗಿದ್ದವು. ಚಿಂತೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡೇ ಗೇಟಿನಿಂದಾಚೆಗೆ ಹೋದ.”
ಪ್ರೊ. ಓ.ಎಲ್. ನಾಗಭೂಷಣ ಸ್ವಾಮಿ..
“ರಾಸ್ಕೋಲ್ನಿಕೋವ್ ಮಾತ್ರ ತನ್ನ ಕೆಲಸವನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ, ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ಕೆಲವೇ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ. ತಾನು ಮಾತನಾಡಿದ ರೀತಿಯಿಂದ ತನಗೇ ಖುಷಿಯಾಗಿ ಪೋರ್ಫಿರಿಯನ್ನು ಗಮನವಿಟ್ಟು ನೋಡುವುದರಲ್ಲೂ ಗೆದ್ದ. ರಾಸ್ಕೋಲ್ನಿಕೋವ್ ಮಾತಾಡುತ್ತಿರುವಷ್ಟೂ ಹೊತ್ತು ಪೋರ್ಫಿರಿ ಅವನ ಮೇಲೆ ನೆಟ್ಟಿದ್ದ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಕದಲಿಸಲಿಲ್ಲ.
ಪ್ರೊ. ಓ.ಎಲ್. ನಾಗಭೂಷಣ ಸ್ವಾಮಿ…
“ಅವಳ ನೀಲಿ ಕಣ್ಣು ಎಷ್ಟು ಸ್ವಚ್ಛವಾಗಿದ್ದವೆಂದರೆ ಕಣ್ಣು ಹೊಳೆದಾಗ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಜೀವಂತಿಕೆ, ಮರುಕ, ಸರಳ, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯ ಭಾವಗಳು ಮೂಡಿ ನೋಡಿದವರನ್ನು ಸೆಳೆಯುವಂತಿದ್ದವು. ಅಲ್ಲದೆ ಅವಳ ಮುಖಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಇಡೀ ದೇಹಕ್ಕೆ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದೊಂದು ಲಕ್ಷಣವಿತ್ತು: ಅವಳಿಗೆ ಹದಿನೆಂಟು ವರ್ಷವಾಗಿದ್ದರೂ ಪುಟ್ಟ ಹುಡುಗಿಯ ಹಾಗೆ ಕಾಣುತಿದ್ದಳು.”
Read More
“ಇನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಹೀಗೇ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ, ಮೂರು ವರ್ಷವಾದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿದ್ದ ಈ ಗುಂಪು, ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮನಸ್ಸು ಬಿಚ್ಚಿ ಮಾತಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಇಷ್ಟಪಟ್ಟಿದ್ದ ಕುಟುಂಬ, ಮಾತಿಗೇ ವಿಷಯವೇ ಇಲ್ಲದೆ ಅಸಹನೀಯವಾಗುತ್ತಿತ್ತು, ಅವನ ಪಾಲಿಗೆ. ಆದರೂ ತುರ್ತಾಗಿ ಇತ್ಯರ್ಥವಾಗಲೇಬೇಕಾದ ಒಂದು ವಿಷಯವಿತ್ತು.”
ಪ್ರೊ. ಓ.ಎಲ್. ನಾಗಭೂಷಣ ಸ್ವಾಮಿ…
“ರಝುಮಿಖಿನ್ ಸರಿಯಾಗಿ ಒಂಬತ್ತು ಗಂಟೆಗೆ ಬಕಲೇವ್ ವಸತಿಗೃಹಕ್ಕೆ ಬಂದ. ಇಬ್ಬರು ಹೆಂಗಸರೂ ಬಹಳ ಹೊತ್ತಿನಿಂದ ಅವನು ಬರುವುದನ್ನೇ ಕಾಯುತ್ತಾ ತಾಳ್ಮೆ ತಪ್ಪಿ ಹಿಸ್ಟೀರಿಯ ಬಂದವರ ಥರ ಆಗಿದ್ದರು. ಏಳು ಗಂಟೆಗೋ, ಅದಕ್ಕೂ ಮೊದಲೋ ಎದ್ದಿದ್ದರು. ಗುಡುಗು ಹೊತ್ತ ಮೋಡ ಕವಿದಂಥ ಮುಖ ಹೊತ್ತು ಬಂದಿದ್ದವನು ಅಡ್ಡಾದಿಡ್ಡಿಯಾಗಿ ತಲೆ ಬಾಗಿಸಿ ವಂದನೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ.”
Read More
Loading ...